-
1 trącić się
сов.1) подтолкну́ть друг дру́га2) (kieliszkami itp.) чо́кнуться -
2 trącić\ się
сов. 1. подтолкнуть друг друга;2. (kieliszkami itp.) чокнуться -
3 tracić się
[трачічь шіĕ]v.ndkтратитися, втрачатися -
4 tracić
глаг.• губить• затерять• лишать• лишаться• недослышать• потерять• проиграть• проигрывать• терять• тратить• утерять• утратить* * *1) (cechę, wartość) утрачивать2) tracić (gubić, pozbawiać się itp.) терять3) tracić (np. okazję) упускать4) tracić (np. życie) лишаться5) tracić (w czyichś oczach) снижаться6) tracić (wykonywać egzekucję) казнить7) tracić (marnotrawić) тратить (зря)wydawać (pieniądze) тратить (деньги)* * *trac|ić\tracićę, \tracići, \tracićony несов. 1. терять (лишаться);\tracić czas терять время; \tracić na wadze терять в весе (вес); \tracić na sile слабеть, слабнуть; \tracić pieniądze растрачивать (тратить) деньги; \tracić grunt pod nogami терять почву под ногами;
2. (wykonywać wyrok śmierci na kimś) казнить* * *tracę, traci, tracony несов.1) теря́ть ( лишаться)tracić czas — теря́ть вре́мя
tracić na wadze — теря́ть в весе́ ( вес)
tracić na sile — слабе́ть, сла́бнуть
tracić pieniądze — растра́чивать (тра́тить) де́ньги
tracić grunt pod nogami — теря́ть по́чву под нога́ми
2) ( wykonywać wyrok śmierci na kimś) казни́ть -
5 trącić
глаг.• губить• затерять• лишать• лишаться• недослышать• потерять• проиграть• проигрывать• терять• тратить• утерять• утратить* * *1) (cechę, wartość) утрачивать2) tracić (gubić, pozbawiać się itp.) терять3) tracić (np. okazję) упускать4) tracić (np. życie) лишаться5) tracić (w czyichś oczach) снижаться6) tracić (wykonywać egzekucję) казнить7) tracić (marnotrawić) тратить (зря)wydawać (pieniądze) тратить (деньги)* * *trac|ić\tracićę, \tracići, \tracićony несов. 1. терять (лишаться);\tracić czas терять время; \tracić na wadze терять в весе (вес); \tracić na sile слабеть, слабнуть; \tracić pieniądze растрачивать (тратить) деньги; \tracić grunt pod nogami терять почву под ногами;
2. (wykonywać wyrok śmierci na kimś) казнить* * *trącę, trącony1) сов. легко́ подтолкну́ть, уда́рить; заде́тьtrącić kogoś pod łokieć — подтолкну́ть кого́-л. под ло́коть
trącić nogą krzesło — заде́ть ного́й стул
2) несов., перен. отдава́ть, припа́хивать• -
6 trącić
1. (-cę, -cisz); imp; -ć; vt( okazję) to miss; (czas, pieniądze) to waste2. vi( ponosić stratę) perf; s- to suffer a loss, to lose outtracić kogoś/coś z oczu — to lose sight of sb/sth
tracić ważność — to expire, to run out
tracić głowę — (przen) to lose one's head
tracić na znaczeniu/wartości — to lose significance/(in) value
* * *I.trącić1pf.zob. trącać.II.trącić2ipf.1. (= zalatywać) smack of sth, reek of sth; (stęchlizną, pleśnią) be fusty, reek of mustiness/mold; trącić myszką be out of date, be going gray.2. (= odznaczać się czymś) savor of, border on.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trącić
-
7 trącić
trącić stęchlizną nach Moder riechentrącać się v/i (wypić toast) anstoßen -
8 tracić tra·cić
-cę, -cisz; impf -ć1. vt2) pf s- (= marnować) [okazję] to miss3) [czas, środki finansowe] to waste2. vi pf s-(= znaleźć się w sytuacji niekorzystnej) to lose (out) -
9 starz|eć się
impf (starzeję się, starzał się, starzeli się) v refl 1. (stawać się starym) to age, to grow old- ładnie się starzeć to grow old gracefully, to age well- on się już trochę starzeje he’s knocking on a bit pot.- starzejąca się kobieta an ageing woman ⇒ zestarzeć się2. przen. (tracić aktualność) [utwór, opinia, pogląd] to become outdated- nie starzejący się szlagier an evergreen hit ⇒ zestarzeć się3. (tracić świeżość) [olej, ser] to go off, to go bad- masło się szybko starzeje butter turns rancid very quickly ⇒ zestarzeć się4. Socjol. to age- starzejące się społeczeństwo an ageing society ⇒ zestarzeć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > starz|eć się
-
10 starzeć się
-
11 dewaluować się
vr( tracić wartość) to be devalued; ( tracić znaczenie) to lose its valueThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dewaluować się
-
12 starzeć się
(-eję, -ejesz); vr; perf ze-( o człowieku) to age; (o tytoniu, żywności) to go stale; (przen: o dziele, teorii) to become stale* * *ipf.1. (= mieć więcej lat) be getting old, get l. grow old, age; (o społeczeństwie, teorii) grow old, age.2. (= psuć się, tracić świeżość) go bad l. stale.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > starzeć się
-
13 wykrwawiać się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykrwawiać się
-
14 potykać się
potykać się [pɔtɨkaʨ̑ ɕɛ] < perf potknąć>vr ( tracić równowagę)\potykać się o coś über etw +akk stolpern -
15 odchudzać się odchu·dzać się
Nowy słownik polsko-angielski > odchudzać się odchu·dzać się
-
16 gub|ić
impf Ⅰ vt 1. (tracić) to lose [pieniądze, rękawiczki]- gubić tożsamość kulturową/poczucie rzeczywistości przen. to lose one’s cultural identity/sense of reality- gubić pióra/sierść [ptaki, zwierzęta] to shed feathers/hair, to moult- gubić drogę to lose one’s way ⇒ zgubić2. (uciec komuś) to lose [pogoń, goniącego] ⇒ zgubić 3. (doprowadzać do zguby) ludzi gubi nadmierna pewność siebie (people’s) excessive self-confidence leads to disaster- gubi go własna lekkomyślność his problem is carelessness ⇒ zgubićⅡ gubić się 1. (tracić rozeznanie) to get lost- gubić się w lesie to get lost in a forest- gubić się w szczegółach/specjalistycznym słownictwie przen. to get lost in details/specialist terminology ⇒ zgubić się2. (tracić się z oczu) to lose sight of each other ⇒ zgubić się 3. (zapodziewać się) to be lost- rękawiczki często się gubią gloves are easily lost- jakoś gubi się w nas szczerość i spontaniczność przen. somehow we lose our openness and spontaneity ⇒ zgubić się4. (doprowadzać się do zguby) ona gubi się przez własną głupotę her stupidity is her own undoing ⇒ zgubić się■ gubić się domysłach a. przypuszczeniach to be lost in conjecture- gubić krok/rytm/takt to lose the rhythm- gubić myśl a. wątek to lose track of one’s thoughtsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gub|ić
-
17 gubić
(-bię, -bisz); perf; z-; vtgubić wątek/myśl — to lose the thread
* * *ipf.1. (= tracić) lose; gubić drogę lose one's l. the way; gubić oczko drop a stitch; gubić myśl l. wątek lose the thread, lose sb's train of thought, get side-tracked; gubić rytm lose the rhythm l. beat.2. biol. (= zrzucać) shed.3. (= narażać) (bring to) ruin.ipf.1. (np. w mieście, lesie, budynku) lose sb's way, get lost.2. (np. w sytuacji) get confused; gubić się w domysłach speculate blindly; gubić się w szczegółach get bogged down in details.3. (= tracić się z oczu) lose sight of sb.4. (= ginąć) get lost, go missing, disappear.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gubić
-
18 trą|cić1
pf — trą|cać impf Ⅰ vt (lekko uderzyć) to knock, to jostle; (łokciem) to nudge- trącił piłkę czubkiem buta he nudged the ball with the tip of his shoe- żona trąciła go znacząco his wife nudged him meaningfully- trącić strunę to strike a stringⅡ trącić się — trącać się 1. (wzajemnie) to nudge one another 2. (wznosząc toast) trącać się kieliszkami to clink glassesThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trą|cić1
-
19 gubić
gubić wątek den Faden verlieren;gubić się rzeczy verloren gehen, abhanden kommen; (błądzić) sich verirren, sich verlaufen; (tracić orientację) sich verlieren (w L in D); (tracić się z oczu) sich aus den Augen verlieren -
20 zgubić
gubić wątek den Faden verlieren;gubić się rzeczy verloren gehen, abhanden kommen; (błądzić) sich verirren, sich verlaufen; (tracić orientację) sich verlieren (w L in D); (tracić się z oczu) sich aus den Augen verlieren
См. также в других словарях:
trącać się – trącić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} delikatnie, lekko popychać, uderzać, dotykać jeden drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trącać się łokciami. Trącali się w przejściu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… … Słownik języka polskiego
tracić — nerwy; tracić panowanie nad sobą, nad nerwami «ulegać emocjom, bardzo się denerwować»: Panu trzeba łopatą pakować do głowy. Uniosłem się, przepraszam, ale w zetknięciu z tępotą zawsze tracę nerwy. S. Zieliński, Listy. Piekąca tęsknota za Ireną… … Słownik frazeologiczny
tracić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, tracićcę, tracićci, trać, tracićcony {{/stl 8}}– stracić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestawać coś posiadać, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tracić – stracić głowę — {{/stl 13}}{{stl 7}} przestawać panować nad sobą, nad swoimi emocjami, odruchami itp.; tracić równowagę psychiczną : {{/stl 7}}{{stl 10}}Byłam dobrze przygotowana, ale na egzaminie zupełnie straciłam głowę. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tracić – stracić grunt pod nogami — {{/stl 13}}{{stl 7}} przestawać czuć się pewnie, tracić ustaloną, dobrą pozycję, stanowisko, mieć kłopoty (z nacechowaniem emocjonalnym) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dyrektor zaczyna tracić grunt pod nogami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tracić – stracić [gubić – zgubić] wątek — {{/stl 13}}{{stl 7}} przestawać rozumieć to, co ktoś mówi, co się czyta, czego się słucha, nie móc się skupić na danym temacie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mówił długo i nudno, więc słuchacze szybko stracili wątek. Ciągły ruch w czytelni sprawiał, że… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tracić – stracić w — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czyichś} {{/stl 8}}oczach {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić częściowo lub całkowicie u kogoś dobrą opinię, poważanie, które się posiadało : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po ostatnim wystąpieniu w telewizji bardzo stracił w moich oczach.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tracić – stracić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś, coś} {{/stl 8}}z oczu [oka] {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przestawać kogoś, coś widzieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skręciła nagle i straciłem ją z oczu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tracić – stracić rozum [zmysły] — {{/stl 13}}{{stl 7}} ulegać chorobie umysłowej, dostawać obłędu; wariować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Czasami zachowuje się jakby zupełnie stracił zmysły. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tracić – stracić [utracić] twarz — {{/stl 13}}{{stl 7}} utracić dobrą, nieposzlakowaną opinię, szacunek u innych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś, nie tracąc twarzy, wybrnął z trudnej sytuacji. Nie bój się, w tym interesie nie stracisz (utracisz) twarzy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
